Het lijkt wel of we met elkaar ´stilstand is achteruitgang´ als leidende overtuiging hebben. We doen steeds meer, steeds sneller en overal hoor ik om me heen ´ik ben zo moe´. Daar klopt ergens iets niet denk ik dan. Om terug te komen op eerdere blogs, waar is de bevlogenheid gebleven? Als je namelijk bevlogen bent, je doet iets met toewijding omdat je werkt aan een hoger doel, je doet dat met plezier en gaat erin op, absorptie, krijg je energie en voel je je trots en gaat je vitaliteit omhoog.
Nou heb ik goed nieuws voor je, om bevlogen te blijven is af en toe ´stil staan´ noodzakelijk. Even niet bezig zijn met je werk zorgt ervoor dat een ander deel van je hersenen actief wordt. En dan komt de creativiteit, de nieuwe ideeën, het inzicht…… Filosofe Joke Hermsen heeft daar een mooi boek over geschreven ´Kairos Een nieuwe bevlogenheid´. Kairos is de niet-klok tijd, de tijd van aandacht en rust. Lees dat boek als je meer filosofische inspiratie wilt over het stil staan.
De week van de bevlogenheid (17-23 juni) heeft dit jaar bevlogen leiderschap als thema. Als eenpitter neem ik graag de uitdaging aan om bevlogen leider te zijn over mezelf. Dat vind ik wel een mooi motto voor dit jaar. Vanuit mijn expertise, je raad het al, is een boswandeling maken de ultieme manier om ´stil te staan´. En stil staan hoort zeker bij bevlogen leiderschap. Dat moment voor jezelf waarin je eens even goed gaat doorwaaien in de natuur. Alle zintuigen doen mee, je bent helemaal in het moment en er borrelen allerlei gedachten bij je op. Je neemt tijd om jezelf te overdenken om nieuwe ideeën te krijgen.
Het leuke is dat je dat nog extra kunt versterken door ook letterlijk stil te gaan staan of te zitten. Ga daarvoor in je eentje een flink stuk wandelen. Zoek als je er aan toe bent een mooie boom of een comfortabel bankje en ga zitten. Observeer je omgeving. Wat zie je? Wat hoor je? Wat voel je? Wat ruik je? Ongeacht of het direct inzicht geeft krijg je er al wel een bijzondere natuurervaring door.
Ik deed dat vorige week tijdens een van die warme zonnige dagen. Voor mij streken twee buizerds neer in de boom. Normaal vliegen ze altijd weg als je aan komt wandelen en stil gaat staan. Maar nu zat ik daar al, ik hoorde bij het landschap. Ze zaten een hele tijd voor me wat aan te rommelen en te ´miauwen´, het is per slot voorjaar. De intrinsieke motivatie en toewijding van de vogels was duidelijk gericht op een nest en nageslacht.
Het stil zitten gaf mij vooral input via mijn oren. Bonte specht, boomklever, koolmees, vink, alles zat om aandacht te vragen. Het was ook duidelijk te horen dat er grenzen werden afgebakend. Met name de specht en de klever waren daar druk mee. Ieder op zijn eigen manier en samen een geheel met het beukenbos. Ik vond het een mooie metafoor voor bevlogen leiderschap over jezelf. Je eigen stem laten klinken vanuit jouw toewijding, met plezier op gaan in je werk en daarbij niet over je eigen grenzen heengaan en láten heengaan zodat je energie krijgt in plaats van dat het je energie kost. Ik kreeg hierdoor bevestiging om trouw aan en trots op mijn eigen stem te blijven. Dáár zit mijn bevlogenheid. Daar zit ook de kern om te kunnen samenwerken met anderen.
Soms zijn er blokkades om die eigen stem hoorbaar te maken en te houden. Het stil staan/zitten in het bos helpt om antwoord te krijgen op het hoe. Probeer maar uit.
