Je kent dat wel. Je bent enthousiast over een idee, een andere aanpak, een concrete maatregel en kunt niet wachten dat met je collega of wie dan ook te bespreken. Je hebt dat gesprek en verdorie de ander is helemaal niet zo enthousiast. Achteraf zeg je tegen jezelf: “had ik maar…..en ik had veel beter…. Waarom bedacht ik dat nou niet tijdens het gesprek?”
Wat je ook doet in het leven, als je weet wat je wilt en je bereidt het goed voor dan is het resultaat er naar. Dat geldt ook voor het voeren van een doelgericht gesprek. Er zijn niet voor niks zoveel trainingen en boeken over gespreksvoering. Daar ga ik het nu niet over hebben. Wat ik wel aan je kwijt wil is hoe je jezelf beter kunt voorbereiden en hoe de natuur je daarbij kan helpen.
Wandelen in de natuur heeft al menig denker verder gebracht. Twee veelzeggende citaten die je vast al eerder las:- Vertrouw nooit een gedachte die niet tijdens het lopen opkwam. (Nietzsche), –Dingen lossen zich vanzelf op als je uit wandelen gaat. (Kierkegaard). En wat dichterbij in de tijd onze eigen Marten Toonder (2001): Ik ben erg op mijn dagelijkse wandelingen gesteld. Ze versnellen de bloedsomloop en het denkvermogen, als men niet gestoord wordt tenminste. Je verkeert dus in goed gezelschap als je gaat wandelen om je gedachten te ordenen. “Als je niet gestoord wordt tenminste”.
Dat brengt me op wandelen in stilte in de natuur. De natuur is zelden echt stil. Er is altijd wel een vogel die iets te melden heeft, of het geruis van de wind door de bladeren, je eigen voetstappen door het gevallen blad. Maar als het je lukt een wandeling te maken zonder andere menselijke geluiden dan zijn die natuurgeluiden deel van de stilte. Zet al je zintuigen open en geniet van de omgeving. De inspiratie die je zo krijgt is waardevol.
Terug naar je gespreksvoorbereiding. Wat wil je bereiken? Denk daarover goed na zodat je teleurstellingen voorkomt. Haal doel en resultaat uit elkaar. Het doel bepaal jij “ik wil dat mijn collega ook enthousiast wordt”. Het resultaat “mijn collega gaat het daadwerkelijk doen” heb jij niet in de hand. Neem je gesprekspartner in gedachten en bedenk wat hij/zij zou zeggen als jij met je idee komt? Wat zou je kunnen vragen? Hoe laat je zien dat je óók begrip hebt voor zijn/haar standpunt? Als je dit denkproces inzet tijdens je stiltewandeling brengt het je zeker verder. 
Weet je waarom wandelen in de natuur zo goed werkt?
- je komt tot bezinning
- het verhoogd je zelfwaardering
- je concentratie is intens
- je creativiteit en je verstand werken samen; je komt tot nieuwe dingen
- je bent meer in contact met je eigen gevoelens en kracht
- de natuur is vol metaforen die jou iets duidelijk kunnen maken.
Om die voordelen helemaal ten volle te benutten kun je natuurlijk het gesprek dat je wilt voeren al wandelend doen. Je hoeft elkaar niet de hele tijd aan te kijken en het ritme van je wandeling bepaalt het ritme van je gesprek. En misschien is het handig als je de eerste keer alleen luistert naar de ander. Dan weet je de volgende keer veel beter waar je op in kunt spelen om je doel te bereiken.
