Het wordt steeds duidelijker dat bewegen in de natuur goed is voor je gezondheid. Wandelen, joggen en andere activiteiten in het groen bevorderen je vitaliteit, je creativiteit en zijn bovendien leuk om te doen. Een pad volgen kun je bovendien ook metaforisch ervaren als jouw pad volgen. 
De laatste maanden is het wandelen in de natuur echter ook een soort van survivallen geworden. De natuur die ik wandelend bezocht heb werd gekenmerkt door zeer modderige paden. Eerst dacht ik dat het typisch was voor de uiterwaarden. Daar moet je door kleiige paden en plassen ploegen en sta je voor je het weet tot je enkels in de modder.
Het bos is echter geen haar beter. De paden zijn niet van klei maar het zand en de humus geeft momenteel ook helemaal geen houvast. Overal ontstaan olifantenpaadjes door de vegetatie langs de paden. Die paadjes komen steeds verder van het oorspronkelijke pad af te liggen. 
We laten ons dus gelukkig niet weerhouden de natuur in te gaan. We willen wandelen en genieten van de beweging in de natuur. En daarbij willen we echt van a naar b kunnen, maar dan wel zonder natte voeten.
Terugkomend op de metafoor van jouw pad. Je wilt van a naar b en ontdekt al gaande dat je pad niet geplaveid is. Je hebt de verkeerde schoenen aan en krijgt natte voeten. Ineens sta je voor een hekje dat midden in een grote modderige plas staat. Wat doe je? Door de modder en er doorheen? Of over het draad klimmen ernaast? Misschien je schoenen uit? Of takken er neer gooien waar je overheen kunt?
Ik daag je uit om een lange wandeling te gaan maken. Het is bijna lente, tijd voor een nieuwe richting wellicht? Wandel symbolisch jouw nieuwe pad en ervaar hoe jij omgaat met het modderige pad. Is het een terugkerende ergernis voor je? Is het de te overwinnen hobbel? De beer op je weg is modder geworden? Welk effect heeft het op je doorzettingsvermogen? Maak je zelf ook weggetjes door de vegetatie?
En als je dan toch door het bos loopt vergeet niet af en toe heel diep te ruiken. Er wordt erg veel gekapt momenteel en de geur van de gekapte Douglas spar is verrukkelijk. Wat voor associatie krijg je daarbij?
