Weer terug in Wageningen werd mijn eerste wandeling natuurlijk de fantastische uiterwaarden alhier. Al snel in de buurt van de Rijn viel mij een opmerkelijk fenomeen op. De daar overvloedig aanwezige kruisdistel (voor de liefhebber: geen distel maar een schermbloem, what´s in a name?) was één groot zoemend eiland tussen allerlei andere kruidige en grasachtige planten.
Kruisdistel met insecten
Wat zoemde er zoal? Van alles! Dat was juist het bijzondere. Ik zag honingbijen, twee verschillende soorten hommels, diverse soorten zweefvliegen, het bruin zandoogje (vlinder) en nog een andere vlinder (die niet bleef stilzitten ;-)) en vergeet de wespen niet. De plant was een soort favoriete publieke nectarbar. Waren er geen andere bloeiende planten? Zeker wel, maar die hadden aanzienlijk minder aanvlieg.
Kruisdistel in uiterwaard
De kruisdistel weet zijn aantrekkingskracht dus goed in te zetten, misschien zoetere nectar? Wat ik zelf kon zien was de afmeting van de planten. Groots! Daar vlieg je als bij niet gauw aan voorbij en er is genoeg voor het hele volk. Verder is een stekelige plant altijd veilig om op te zitten want de aanwezige koeien en paarden zullen er echt niet van gaan eten. De plant heeft zelf groot voordeel van al die nectarsnoepers. De bestuiving en dus de voorplanting is gewaarborgd. Echt een win-win situatie.
Kortom mijn natuurbeleving was weer optimaal in de Uiterwaarden. Ik ben geneigd er nu allerlei metaforen aan op te hangen over het aantrekken van klanten enzo. Maar dat ga ik niet doen, het was een vakantiewandeling!! Helaas zal de kruisdistel niet meer bloeien tijdens mijn eerstvolgende training wandelcoaching op 22 september. Maar het leuke van de natuur is dat er dan weer allerlei andere fenomenen de aandacht trekken. De dynamiek van de uiterwaarden maakt dat gebied uitstekend geschikt voor wandelcoaching.
Wageningse uiterwaarden
Heb jij ook mooie natuurervaringen gewoon in de natuur bij jou om de hoek?
