Het lijkt wel of we met elkaar ´stilstand is achteruitgang´ als leidende overtuiging hebben. We doen steeds meer, steeds sneller en overal hoor ik om me heen ´ik ben zo moe´. Daar klopt ergens iets niet denk ik dan. Om terug te komen op eerdere blogs, waar is de bevlogenheid gebleven? Als je namelijk bevlogen bent, je doet iets met toewijding omdat je werkt aan een hoger doel, je doet dat met plezier en gaat erin op, absorptie, krijg je energie en voel je je trots en gaat je vitaliteit omhoog.
Nou heb ik goed nieuws voor je, om bevlogen te blijven is af en toe ´stil staan´ noodzakelijk. Even niet bezig zijn met je werk zorgt ervoor dat een ander deel van je hersenen actief wordt. En dan komt de creativiteit, de nieuwe ideeën, het inzicht…… Filosofe Joke Hermsen heeft daar een mooi boek over geschreven ´Kairos Een nieuwe bevlogenheid´. Kairos is de niet-klok tijd, de tijd van aandacht en rust. Lees dat boek als je meer filosofische inspiratie wilt over het stil staan.
De week van de bevlogenheid (17-23 juni) heeft dit jaar bevlogen leiderschap als thema. Als eenpitter neem ik graag de uitdaging aan om bevlogen leider te zijn over mezelf. Dat vind ik wel een mooi motto voor dit jaar. [Lees meer…]
bevlogenheid. Hé alweer een interview met Willem van Rhenen. Dit keer in NRC, een tijdje terug in Trouw. Hij zegt dat we niet te hard werken maar dat we te weinig energie opladen. Dat spreekt me direct aan. Voor mij is energie opladen vooral gaan wandelen in de natuur. Ik zit weer buitengewoon energiek achter mijn PC na die wandeling. Dat is voor veel meer mensen zo (zie factsheet onderaan deze blog). Toch kwamen we vanochtend bijna niemand tegen in dat bos. Behalve mensen die hun hond uitlaten. 
Ook al is er geen stralende zon het lijkt wel of de zon er is met al die kleuren geel, rood en oranje. Nu, een paar regenachtige dagen verder, vallen de bladeren, én de vijgen, van de bomen. Alle externe factoren zoals warmte, veel zonlicht en droogte houden uiteindelijk het intrinsieke proces van de herfst natuurlijk niet tegen. Er zit een grens aan het verlengen van de zomer.
Mooie ervaringen werden opgedaan in de natuur: “ hier voelt het helemaal goed, hier wil ik wel blijven”. De vraag was om te ervaren waar je in de natuur wilt zijn, waar je je bevlogen voelt. 
vielen met stengel en al op de grond en de koude bleef aan. Maar ziedaar, na enkele dagen zonder vorst overdag staan de meeste krokussen en helleborussen weer rechtop en de vijver is bijna ontdooit. De salamander heb ik nog niet gezien.