Het is niet de eerste keer dat ik dacht aan mijn eigen stelregel tijdens het wandelen “ hoe meer je weet, hoe meer je ziet, hoort, ervaart, ruikt, voelt.” Om mij heen een kakafonie van vogeltjes. Oh help, ik herken niks meer. Maar dat is natuurlijk niet waar. Koekoek (ha, ha) tjif-tjaf, fitis, staartmees, koolmees, grasmus, zwartkop haal ik er met behulp van mijn kijker wel uit. Ik ben nogal visueel ingesteld, herken nauwelijks geluiden. Gelukkig ben en heb ik wel een goede kijker.
Wat ik wel hoor is dat er veel verschillende vogels zingen. Daar word ik eerst moedeloos van. De braamstruiken 
staan inmiddels vol blad en dus zie je niet meer wie zich erin verschuilt. Idem met de wilgen, meidoorn en andere bomen. Te veel blijft voor mijn ogen verborgen. Wat hoor ik nou weer?
