Eind vorig jaar was de Biodiversiteittop in Canada. Het gaat ronduit slecht met de biodiversiteit. Voor mij is biodiversiteit de verscheidenheid aan leven in zelfstandig werkende ecosystemen. Het gaat dus niet zozeer om soorten tellen als wel om soorten met diverse functies noodzakelijk om als ecosysteem zelfstandig te blijven functioneren. Ik heb bio tussen haakjes gezet omdat ook diversiteit in onze maatschappij van belang is. En om het nog kleiner te maken, voor mij als zelfstandig trainer/coach is diversiteit in mijn werk een levensvoorwaarde. Daarom ook dat ik al 20 jaar heel diverse doelgroepen bedien met heel diverse producten. De ‘groene’ draad in mijn werk is er natuurlijk wel. Ik opereer in de driehoek mensen-natuur-communicatie omdat ik mensen wil verbinden met de natuur, met zichzelf en met anderen op weg naar een duurzame samenleving. Dat staat voor mij als een boom.
Om mijn divers aanbod te vergroten ga ik me dit jaar meer op natuur richten dan ik al deed. Ik denk dat we dat nu als samenleving het meest nodig hebben. Ook met Diana waarmee ik filosofische wandelingen organiseer ben ik bezig aan een aanvullend aanbod. Het zit nog in een denk- en experimenteerfase.
Houd dus mijn blog wandelingen in de gaten, of neem een abonnement op mijn nieuwsbrief. Natuurlijk bied ik ook mijn vertrouwde trainingen en wandelingen weer aan. Zie de agenda filosofische wandelingen voor de eerste maanden van 2023 hier. De data van de trainingen wandelcoaching met natuurbeleving staan hier.
Als wandelcoach en opleider in en met de natuur ben ik voorstander van natuurbeleving, van mensen laten ervaren dat ze onderdeel van die natuur zijn en hen enthousiast maken om meer te willen weten van de natuur. In de verwachting dat dat ook iets verandert in hun gedrag, in hun keuzes. Want we zijn óók afhankelijk van die natuur, het is de basis van ons bestaan. Dat besef zou toch tot heel andere keuzes moeten leiden? Tijdens Corona is gebleken dat mensen massaal de natuur opzochten omdat het hen ontspanning gaf, ze zich er beter door gingen voelen. Helaas niet altijd met respect voor de natuur. Loslopende honden en plastic verpakkingen horen niet in de natuur (ook niet in de stad overigens). De natuur als omgeving voor de mens?
Een prachtige tentoonstelling van schilderijen van bomen met een stadswandeling langs markante bomen in Dordrecht, een interview met 
een Eik*, omgewaaide bomen, veel bosbranden, wandelingen door bossen met mooie oude bomen, rust vinden tegen een Douglas spar. Deze zomer had de boom op allerlei manieren voortdurend mijn aandacht.
De laatste dagen van dit bijzondere jaar nodigen nog steeds uit tot wandelen en voor mij óók tot lezen! Ik heb nogal wat ongelezen boeken over wandelen in de kast staan. De kerstvakantie bleek een mooie tijd om die eindelijk te gaan lezen. Ik beperk me tot twee van de vier die ik las/lees. Allereerst `Met lichte tred´, De wereld van de wandelaar van antropoloog/filosoof Ton Lemaire. Een aanrader voor elke wandelliefhebber, ontdek het zelf. Nu ben ik ´Wanderlust´, A History of Walking van de Amerikaanse schrijfster Rebecca Solnit aan het lezen. Beide auteurs geven een historisch overzicht van wandelen, wie, wat, wanneer. Solnit begint zelfs met de eerste stappen die onze voorouders zetten toen ze zich rechtop gingen voortbewegen. Daarnaast zit er in beide boeken een duidelijke maatschappij kritiek van de auteur. Ook daarom de moeite waard om te gaan lezen! 